به گزارش خبرنگار سیاست خارجی ایرنا، واقعیات پیرامون وضعیت زندانها و زندانیان و نقض حقوق آنها در انگلیس همواره مورد انتقاد گروهها و سازمانهای حقوق بشری بوده است؛ براساس گزارش دو سالانه «بروملی بریفینگ» در خصوص زندانهای انگلستان، جمعیت زندانیان در بریتانیا در ۳۰ سال گذشته ۷۰ درصد افزایش یافته است و پیش بینی می شود تا سال ۲۰۲۶ میزان ۱۸ هزار نفر دیگر افزایش یابد.
ایمنی در زندان های انگلستان طی ۹ سال گذشته به شدت وخیم تر شده است. نرخ مرگ و میر در زندان پس از یک کاهش کوتاه، همچنان در حال افزایش است که در این میان سال گذشته با توجه به شرایط همه گیری کرونا، بیشترین رکورد را به خود اختصاص داد. در ۱۲ماه منتهی به ماه مارس ۲۰۲۲، تعداد ۵۳ هزار و ۷۵۴ مورد خودزنی در زندانهای انگلیس رخداده که ۴ درصد نسبت به سال قبل افزایش داشته است.
این میزان شامل ۳ درصد افزایش درمیان مردان و ۷ درصد در میان زنان است. در این بازه زمانی تعداد ۲۰ هزار و ۷۷ مورد حمله در میان زندانیان رخداده که ۱۳ درصد افزایش داشته است. همچنین تعداد ۷ هزار و ۵۹۹ حمله به کارکنان زندان صورت گرفته که ۸ درصد نسبت به سال قبل افزایش داشته است.
وی با استناد به مواردی از قبیل عدم شفافیت روند تصمیم گیری در خصوص زندانیان ایزوله شده، نامحدود بودن دوره تفکیک از سایر زندانیان، نامشخص بودن موعد بازگشت مجدد به میان زندانیان عمومی و شبیه بودن شرایط بازداشت افراد نگهداری شده در واحدهای مزبور به شرایط سلول انفرادی این روند را نوعی اعمال شکنجه ارزیابی کرد.
با وجود آنکه میانگین حبس در بریتانیا در حال حاضر بسیار بیشتر از ۲۵ سال پیش است، اما یک تحقیق نشان می دهد بیش از نیمی از افراد جامعه آماری معتقدند احکام صادره، احکام کافی و بلندمدتی برای چنین جرائمی نیستند.
کمیته فرعی پیشگیری از شکنجه و سایر موارد ظالمانه، رفتار یا مجازات غیرانسانی یا تحقیرآمیز در گزارش آخرین بازدید خود از انگلیس در سال ۲۰۱۹ با نگرانی به نرخ بالای اختلالات روانی مزمن و حاد در میان جمعیت زندانیان اشاره کرد.
شمار زیادی از سازمانهای حقوق بشری نیز در گزارشات متعدد خود عملکرد این مراکز را بیرحمانه، تحقیرآمیز و غیرانسانی توصیف کرده اند.
طبق این گزارش، زندانها سالانه مبلغ ۱۰۰ هزار پوند به ازای هر زندانی که در این مراکز نگهداری می شوند، دریافت می کنند که به طور قابل توجهی بیشتر از سرانه هر زندانی در بخش عمومی است و به گفته گزارشگر سابق امور شکنجه «این نگرانی را ایجاد می کند که انگیزه مالی نادرستی برای اعزام زندانیان به این مراکز و نگهداری آنها در آنجا بوجود آورد».
بر اساس یافته های این گزارش، از اواسط مارس ۲۰۲۲ تا فوریه ۲۰۲۱، تقریباً همه افراد زندانی در انگلیس، هر روز حداقل ۲۳ ساعت را در سلولی به ابعاد حدودی ۳ متر در ۲ متر زندانی بوده اند. در این میان دو سوم زندانیان در شرایطی مانند سلول انفرادی بوده اند.
این کمیته همچنین نسبت به شیوع بالای خودآزاری و مرگهای ناشی از آن در زندانهای انگلیس، از جمله در میان مجرمان نوجوان ابراز نگرانی کرد. کمیته در بخش دیگری از گزارش خود عنوان کرد که پرسنل زندان برای برخورد با زندانیان دارای مشکلات روانی به اندازه کافی آموزش ندیده اند. تأخیر در انتقال افراد، از جمله مجرمان جوان، از زندانها به بیمارستانهای روانی، گاهی چندین ماه طول میکشد. این تأخیرها به نوبه خود مشکالت سالمت روانی این زندانیان را تشدید کرد و خطر بدرفتاری را افزایش داد. کمیته فرعی همچنین با نگرانی اشاره کرد که دسترسی به حمام، تماس تلفنی و سایر حقوق فقط به درخواست زندانیان و نه به عنوان یک حق در اختیار آنها قرار می گرفته است.