او در سال ۱۳۵۴، با ایراد سخنرانی های افشاگرانه در تهران، به مبارزات خود ادامه داد و به خاطر این سخنرانیها، دستگیر و تحت شکنجه و آزار و اذیت ساواک قرار گرفت. پس از آزادی از زندان مبارزات خود را ادامه داد تا اینکه مجدداً در رمضان ۱۳۵۷دستگیر شد و به زندان افتاد، ولی در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی، و در اثر شتاب گرفتن انقلاب، از زندان آزاد شد.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ابتدا به سمت ریاست کمیته انقلاب اسلامی شهرستان شیروان منصوب شد. سپس در سال ۱۳۵۹ عهده دار مدرسه عالی کانون اسلامی اراک شد و با حرکت های انحرافی که در آنجا ایجاد شده بود به مبارزه پرداخت. او در ۱۳۶۰، طی حکمی از سوی حضرت امام، به امامت جمعه شهرستان سمنان منصوب شد.
به دنبال شهادت عبدالمجید دیالمه نماینده مشهد در اولین دوره مجلس شورای اسلامی، در انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی، با اصرار شهید بزرگوار حجت الاسلام والمسلمین هاشمی نژاد، کاندیدای نمایندگی مجلس شد و توانست با آرای قابل توجهی به مجلس شورای اسلامی راه یابد. در مجلس، در کمیسیون اقتصادی و دارایی فعالیت کرد و مدتی هم نایب رئیس کمیسیون فوق بود. پس از پایان کار مجلس اول، به قضاوت در یکی از شعب دیوان عالی کشور پرداخت. سپس از طرف امام به عنوان نماینده امام در استان سمنان و امام جمعه سمنان منصوب شد. او هم زمان با فعالیت های سیاسی به تدریس در دانشگاه های شهید بهشتی
سمتهای دیگر وی، نمایندگی ولی فقیه در دانشگاه های سمنان و نمایندگی ولی فقیه و بنیاد مسکن بود. از آثار او میتوان به موارد چون آشنایی با قرآن، امام و احیای ارزش های انقلاب اسلامی، تولی ’ و تبری ’،درخشش علی در قرآن، نقش انتظار در سیر تاریخ، نظری به آیین جهاد در قرآن، جوان بر سر دوراهی، مدیریت فرهنگ کار، سیمای کارگزاران از دیدگاه اسلام و… اشاره کرد.